Κάλεσμα σε κοινή σύσκεψη την Τετάρτη 2/3 στις 7.30
στο Εργατικό Κέντρο με θέμα:
Οι πρόσφυγες έχουν ανάγκη από ανθρωπιά και αλληλεγγύη
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ! Το «παράγωγο» των διασταυρούμενων γεωπολιτικών παιγνιδιών και
οικονομικών συμφερόντων από τη Συρία και το Ιράκ μέχρι το Αφγανιστάν.
Πρόκειται για τη
χειρότερη προσφυγική κρίση από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν
ένας στους δέκα Σύρους είναι πλέον νεκρός, όταν η φτώχεια έφτασε στο 85% του
πληθυσμού και η ανεργία στο 57% τότε σ’ αυτόν το λαό δε μένει κάτι άλλο πλην της
ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ.
Ο αριθμός των
καταγεγραμμένων προσφύγων που εγκατέλειψαν τη Συρία λόγω των συγκρούσεων έφτασε
τα 4.000.000, με την Τουρκία, την Ιορδανία και το Λίβανο να έχουν δεχθεί το
μεγαλύτερο μέρος των προσφύγων. Στο Λίβανο, οι Σύριοι πρόσφυγες ανέρχονται στο
1/4 του συνολικού πληθυσμού!
Η χώρα μας, λόγω
της γεωπολιτικής της θέσης, βρίσκεται στη «μέση» αυτής της ασυγκράτητης κίνησης
απελπισμένων, απροστάτευτων ανθρώπων, που προσπαθούν να ξεφύγουν από την κόλαση
του άναρχου και αήθους πολέμου, που έχει επιβληθεί στον τόπο τους και τους
αναγκάζει να βγουν στον δρόμο της προσφυγιάς και της εξαθλίωσης, για να
μεταπηδήσουν, αν καταφέρουν να διανύσουν το Αιγαίο χωρίς να θαλασσοπνιγούν, σε
μια άλλη κακοτοπιά απ’ ότι τα πράγματα δείχνουν, αυτή της Ευρωπαϊκής επικράτειας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς συνεκτική
πολιτική στο μεταναστευτικό, αφού καθυστερημένα αναγνώρισε το πρόβλημα και
υποκρίθηκε ότι το διαχειρίζεται συνολικά, πέταξε το μπαλάκι της επιβράδυνσης
των ροών στην Τουρκία, η οποία επιδιώκει μάλλον το αντίθετο: να φυγαδεύσει στη
Δύση μεγάλο τμήμα αυτού του πληθυσμού. Έτσι η ΕΕ στρέφεται κατά περίπτωση πια,
στα κλειστά σύνορα, στην είσοδο έναντι αντιτίμου, και τελευταία στη ρατσιστική
πολιτική της «βίαιης αποτροπής των ροών», εγκλωβίζοντας μαζικά πρόσφυγες στην
Ελλάδα. Εξάλλου, "Από τα 28 κράτη
τα 23 δεν υποδέχονται ούτε έναν πρόσφυγα" (Sigmar Gabriel, επικεφαλής
του SPD). Και βέβαια μια Ε.Ε. η οποία
είναι συνένοχος στη δημιουργία του προβλήματος με τις διάφορου τύπου επεμβάσεις
της μαζί με το ΝΑΤΟ παλιότερα στο Ιράκ
και σήμερα στη Συρία
Η Ελληνική κυβέρνηση «έκπληκτη!»
ανακαλύπτει ότι ενώ η Ελλάδα εφαρμόζει τις συμφωνηθέντες μνημονιακές εντολές,
οι «εταίροι» μας δεν τηρούν τα συμφωνημένα! Χωρίς ξεκάθαρη μεταναστευτική
πολιτική, και σε οικονομική και πολιτική υποτέλεια, άγεται και φέρεται από τους
ισχυρούς και τους γείτονες. Μη θέλοντας να ανοίξει τα χερσαία σύνορά της (
φράχτης του Έβρου) ανατολικά ώστε να αποτρέπει τους πνιγμούς, μη θέλοντας- σωστά- να αναχαιτίσει τα κύματα
αλλά ανέτοιμη να φιλοξενήσει πρόσφυγες και μετανάστες με αξιοπρεπείς όρους και
να διαχειριστεί τη μετάβαση τους προς βορρά, συμφωνεί και αποδέχεται το ΝΑΤΟ
ως δύναμη «αποτροπής» όταν όλοι κατανοούν ότι η παρουσία του δίπλα στην
εμπόλεμη ζώνη και απέναντι στις ρωσικές δυνάμεις αποσκοπεί στην περαιτέρω
ανάφλεξη και όχι στο τέλος του πολέμου στη Συρία και το σταμάτημα των
προσφυγικών ροών .
Σήμερα, χιλιάδες
άνθρωποι συνωθούνται στα κλειστά σύνορα των βόριων γειτόνων και ίσως αύριο, αν
αυτό συνεχιστεί θα διατρέχουν και θα λιμνάζουν σε όλη τη χώρα. Θεωρούμε ότι
είναι καθήκον της τοπικής μας κοινωνίας όπως και άλλες μικρές κοινωνίες έχουν
αποδείξει, αν και σε συνθήκες λιτότητας και βαθιάς κοινωνικής κρίσης να
συνδράμουμε ποικιλοτρόπως στη φιλοξενία και τη φροντίδα κατατρεγμένων ανθρώπων,
με τρόπο ώστε να αποτρέψουμε το παιχνίδι του ρατσισμού-εθνικισμού και της
μιντιακής του αξιοποίησης. Θεωρούμε ότι ο Δήμος, η Περιφέρεια ,το Δημόσιο
Σύστημα Υγείας οφείλουν να σπεύσουν να συντονίσουν και να οργανώσουν άμεσα τις
ανάγκες σε χώρους και υπηρεσίες και οι κοινωνικοί , συνδικαλιστικοί,
επαγγελματικοί φορείς, αλλά και κάθε πολίτης ,να στηρίξει τις ανάγκες
φιλοξενίας των προσφύγων και μεταναστών. Γι’ αυτό εκτός από την άμεση εισαγωγή
του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο που θα προτείνουμε, καλούμε σε κοινή σύσκεψη την Τετάρτη 2/3 στις 7.30
στο Εργατικό Κέντρο.
