ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ - ΔΡΑΣΥ

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ // 12-05-2014

ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ...

Τι θα περίμενε να ακούσει κανείς στις συναντήσεις με τους ανθρώπους του μόχθου και της στέρησης παρά προβλήματα, βαριά προβλήματα; Παντού άνεργοι που εναγωνίως ψάχνουν κάποιο μεροκάματο. Συνταξιούχοι της ανημπόριας και της ανέχειας που αντιστέκονται με πείσμα. Νεολαίοι, που πάνω τους νιώθουν βαρύ τον πέλεκυ των εξοντωτικών μέτρων, ανησυχούν και οργίζονται. Κτηνοτρόφοι που δεν τα βγάζουν πέρα ξεκληρίζονται, ψάχνουν να βρουν πελάτη να πουλήσουν τα ζωντανά τους. Γεωργοί που αφήνουν χέρσα τα χωράφια και τρέχουν στις πόλεις για καμιά δουλειά. Ελεύθεροι επαγγελματίες, αδυνατώντας να επιβιώσουν σε μια στεγνωμένη από την λαίλαπα των οικονομικών μέτρων αγορά, κατεβάζουν ρολά. Ο κόσμος διακατέχεται από συναισθήματα απόγνωσης, αμηχανίας και οργής. Συχνά επιλέγει την λύση της φυγής αναζητώντας ελπίδα στα σκλαβοπάζαρα της δύσης. Οι μόνοι που δεν λένε να φύγουν, αν δεν τους διώξεις, είναι οι εγκάθετοι της αδίσταχτης κάστας του κεφαλαίου που συνωστίζονται στα έδρανα της οικονομικής και κυβερνητικής εξουσίας.

Ο κόσμος αγανακτεί, διαμαρτύρεται, καταγγέλλει τις κάλπικες υποσχέσεις. Έχει μπουχτίσει από αυτές, θέλει ντόμπρες και καθαρές κουβέντες. Εκείνο που ζητάει να ακούσει είναι πως θα αντιμετωπίσει τα μέτρα της κοινωνικής του συμφοράς, την ανεργία,  τη βάνδαλη επιδρομή  στο λαϊκό εισόδημα, την υγεία, την παιδεία, που εξαπέλυσε η κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με την καθοδήγηση και επιτήρηση της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Ο κόσμος δεν τα βγάζει πέρα με τα απάνθρωπα οικονομικά μέτρα, τα αβάσταχτα δημοτικά τέλη, το νερό στα ύψη, τη ΔΕΗ να ζεματάει, τα αποικιακού τύπου χαράτσια, τα σακατεμένα μεροκάματα, τις λεηλατημένες συντάξεις και τους μισθούς, το ενάμισι εκατομμύριο ευρώ κλεμμένο στο δήμο, την ακρωτηριασμένη υγεία, τις στρατιές των ανέργων και υποαπασχολούμενων. Οι άθλιοι χαρατσώνουν ακόμη και το σπίτι μας που με χίλιες στερήσεις αποκτήσαμε. Ποιός θα το φανταζόταν πως θα πληρώναμε νοίκι στο ίδιο μας το σπίτι κι’ αυτό μέχρι να ξεσπιτωθούμε, αφού σύντομα θα το βγάλουν στο σφυρί μιας και θα αδυνατούμε να το πληρώσουμε; Εκείνοι που πήραν δάνειο από την τράπεζα για ένα σπιτάκι και δεν μπορούν να το πληρώσουν βγαίνουν στο δρόμο. Από την άλλη το κράτος χρηματοδοτεί τις τράπεζες με δεκάδες δισεκατομμύρια από την τσέπη του βαθιά στερημένου λαού.

Οι ηλικιωμένοι λένε πως είναι λίγα τα ψωμιά τους. Χωρίς ιατρική φροντίδα, φάρμακα, δίχως λίγη ζεστασιά στο καταχείμωνο, με ελλιπή διατροφή, με την σύνταξή που έγινε φραγκοδίφραγκα, πόσο να αντέξουν; Οι εργαζόμενοι,  όμηροι της διαθεσιμότητας, περιμένουν την απολυσή τους. Οι άνθρωποι με ειδικά προβλήματα, σα να μην έφτανε που τους πετσόκοψαν τα επιδόματα, έχουν και την περιπέτεια των ιατρικών επιτροπών γνωμοδότησης, κάθε λίγο και λιγάκι. Πολλοί από τους νέους που σπουδάζουν, αδύναμοι να ανταπεξέλθουν στα έξοδα, εγκαταλείπουν τις σχολές και τρέχουν για καμιά δουλειά του ποδαριού. Πτυχιούχοι με δύο και πάνω πτυχία φορτώνονται το δισάκι των γνώσεών τους κι άντε να τους σταματήσεις… Οι άνεργοι απελπισμένοι από την μακρόχρονη αναζήτηση εργασίας μεταναστεύουν. 

Στο τέλος της κουβέντας οι πολίτες μας λένε και λίγα λόγια και την καθημερινότητα τους. Θυμίζουν πως οι δρόμοι μοιάζουν με βομβαρδισμένο τοπίο. Τα πεζοδρόμια είναι σωστές παγίδες και παρκινγκ για τους ασυνείδητους. Άντε τώρα να ξεμυτίσουν από το σπίτι οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα. Τα Δημοτικά έργα χάσκουν ημιτελή, ενώ ο χρόνος περάτωσης τους έχει παρέλθει προ πολλού. Αποτέλεσμα από την μια να αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τους κατοίκους και από την άλλη να μας στοιχίζουν πολλαπλάσια μια και οι καθυστερήσεις προσθέτουν στο κόστος για υλικά και εργασίες. Η καθαριότητα… βρωμάει από παντού. Ο απαράδεκτος ΧΥΤΑ χύνει τα τοξικά του απόβλητα στον υδροφόρο ορίζοντα. Η Λίμνη απροστάτευτη πρασινίζει, βουρκώνει και μικραίνει. Η εγκαταλειμμένη, ανοχύρωτη ύπαιθρος πληγωμένη από πλημμύρες και κατολισθήσεις ακόμη περιμένει τα έργα που το κράτος υποσχέθηκε. Οι ραδιοτηλεοπτικές κεραίες βομβαρδίζουν με ακτινοβολία τις παραλίμνιες κοινότητες και το Νησί. Τα εργοστάσια, όσα δεν έκλεισαν, υπολειτουργούν με τους εργαζόμενους να μένουν για μήνες απλήρωτοι.

Τελικά ο κόσμος, ενώ δείχνει μουδιασμένος και αδιάφορος, στο βάθος βράζει. Δηλώνει οργισμένος με όσους κυβερνώντας οδήγησαν τον τόπο στην καταστροφή. Ανησυχεί για το τέρας του φασισμού, που ξανασηκώνει κεφάλι. Είναι θυμωμένος και με την αριστερά, που ενώ τη συναντά ν’ αγωνίζεται στο δρόμο, βλέπει δυστυχώς τις δυνάμεις της αντί να σμίγουν να σκορπίζουν.     

Δ.Ρ.Α.ΣΥ. 12/05/14

Η αριστερά της ανατροπής πρέπει επιτέλους να καθίσει και να τα βρει με τον εαυτό της και ενωτικά να συγκροτήσει  το λαϊκό αγωνιστικό μέτωπο που θα διεκδικήσει την λαϊκή εξουσία, θα κυβερνήσει τον τόπο και θα οικοδομήσει την σοσιαλιστική κοινωνία της ανθρωπιάς, της ισότητας και της λαϊκής δημιουργίας. Αυτά και πολλά άλλα μας λέει ο κόσμος. Οι διαπιστώσεις είναι όλες σωστές, πρέπει όμως να μας γίνει πολιτική συνείδηση πως χωρίς την δυναμική συμμετοχή των ανθρώπων της εργασίας στους λαϊκούς αγώνες τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά. Γι' αυτό εμπρός, όλοι μαζί στον αγώνα, ενωμένοι και αποφασισμένοι!